Sonbahar Şarkıları

Programın açılışını Gilbert Bécaud ile yaptık, 1988 tarihli bir konser kaydında C’est en Septembre adlı şarkısını seslendiren sanatçı parçasıda, sıcak günlerin geride kalması ve Eylül ayının gelmesi nedeniyle duyduğu mutluluğu ifade ediyordu. Bu haftanın ikinci şarkısı, Fransız popüler müziğinin en sevilen isimlerinden biri olan Michel Delpech'ten geldi. Yetmişli yıllarda yayınladığı Pour un flirt, Quand j’étais chanteur ve Le loir et cher gibi pek çok parçayla şöhrete kavuşmuşan Delpech, doksanlarda bir durgunluk dönemi yaşamasının ardından 2004’te "Comme vous" isimli albümle önemli bir geri dönüşe imza atmış ancak 2016’nın ilk günlerinde yetmiş yaşında, hayata veda etmişti ne yazık ki.  Bu program için seçtiğimiz parça, onun 2009 tarihli son albümü “Sexa”da yer alan Les belles et l’automne'du. Sözleri François Maurin, müziği ise Francis Basset & Michel Delpech ikilisine ait bu şarkısında, hayatın sonbaharından bahsediyordu aslında sanatçı ve "Biraz çabuk geçti ama madem zamanı geldi, alışmak zorundayım" diyor ve yaklaşmakta olan kış mevsimi için de hazır olduğunu belirtiyordu.

Sonbahar şarkılarında genelde bir melankoli ve hüzün duygusu hakimdir. Programın üçüncü şarkısı  Chanson d’automne yani Sonbahar şarkısı da bu tarife bir hayli uyuyordu aslında. Fransız müziğinin önemli besteci ve söz yazarlarından William Sheller’in 2004 tarihli "Epures" adlı albümünde yer alan şarkının sözleri, müziği ve düzenlemesi Sheller’e ait her zamanki gibi. Parçayı, Sheller'in 2007'de, Stevens Kuarteti ile birlikte bir dizi konser sırasında gerçekleştirilen kayıttan dinledik.

Cristine ya da tam adıyla Cristine Merienne, aslında bir arp sanatçısı. Kariyerine 1994 yılında başlamış, 2007’de ilk albümü "Les Chaussures"ü yayınladıktan üç yıl sonra da ikinci albümü “Hors-piste” piyasaya çıkarmış.  Bu çalışmalarında pop, blues ve hatta rock gibi birçok türü bir araya getiren sanatçıdan bu programda, Paris en Septembre, yani Eylül’de Paris adlı parçayı dinledik. Kaldırımlara düşen yapraklardan, rengi yeşil ile siyah arasında değişen Seine nehrinden, Montsouris ve Monceau parklarından söz ediyordu Cristine şarkısında ve Paris’te bu sonbahar manzarasını tamamlamak için eksik olan tek şeyin deniz olduğunu söylüyordu. Şarkının sonunu ise Bröton efsanelerinde yer alan ve okyanus tarafından yutulan Ys şehrine bağlıyordu sanatçı ve aynı şey Paris’in de başına gelirse nihayet denize kavuşmuş oluruz diyordu biraz da esprili bir şekilde. 

Sonbahar denince akla ilk gelen şarkılardan biri de Les feuilles mortes. Jacques Prévert’in şiirden Joseph Kosma’nın müziğe uyarladığı 1949 tarihli şarkı, Yves Montand yorumuyla üne kavuşmuş; Montand dışında Juliette Gréco, Cora Vocaire, Mouloudji, Dalida ve Alain Barrière gibi pek çok sanatçı tarafından da seslendirilmişti. Sözleri Johnny Mercer imzalı İngilizce versiyonunu ise Frank Sinatra, Nat King Cole ve Tony Bennett gibi efsanevi sanatçılar yorumlamıştı. Biz bu hafta, bu şarkının daha yakın tarihli bir yorumunu dinledik. Michel Jonasz’ın Fransız müziğinin klasiklerini farklı düzenlemelerle seslendirdiği 2007 tarihli "Chanson française" albümünde yer alan bu parçada, Latin Amerika ritimlerine de rastlamak mümkündü.

Sonbaharın yaklaşmasıyla birlikte giyim markalarının sonbahar-kış koleksiyonları da vitrinlerdeki yerini almaya başlar. Programın son parçası da, moda dünyasındaki bu hareketlilikten ilham alınarak yazılmış belli ki: Fabien Martin’in seslendirdiği parçanın adı Automne-hiver yani Sonbahar-Kış. 1974 doğumlu Martin, bu parçanın da yer aldığı ilk albümü "EverEverest"i 2004 yılında yayınlamış, ikinci albümü "Comme un seul homme" ise 2006 yılında piyasaya çıkmıştı. Kendisi bu programda Les feuilles mortes yorumunu dinlediğimiz Michel Jonasz’ın da yeğeni aynı zamanda. Sanatçı en son 2014 yılında, yedi parçadan oluşan "Littoral" adlı bir albüm yayınlamıştı.